Alimenty kojarzą się głównie z zobowiązaniem rodzica do zaspokajania potrzeb dziecka. Tymczasem, alimenty to nie tylko obowiązek rodzica względem dziecka, ale również obowiązek dorosłego dziecka względem rodzica.

Obowiązek alimentacyjny

Kwestię alimentów wobec rodziców reguluje USTAWA z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej k.r.o.)

Zgodnie z art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny, płacenie alimentów) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Norma ta wskazuje, że obowiązek alimentacyjny obciąża wyłącznie krewnych w linii prostej (osoby, które pochodzą jedna od drugiej, czyli wstępni i zstępni) oraz rodzeństwo. Ustawodawca wskazał, że przedmiotem świadczenia alimentacyjnego stanowią środki utrzymania, a w miarę potrzeby także środki wychowania osoby uprawnionej. Chodzi tu o świadczenie pieniężne. Świadczenia alimentacyjne mają na celu zapewnić utrzymanie osoby uprawnionej.

Kolejność zobowiązanych

W myśl art. 129 k.r.o.:

• 1. Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi.
• 2.Krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym.

Jak wskazują ww. normy, obowiązek alimentacyjny obciąża krewnych w linii prostej bez limitu stopnia pokrewieństwa, ale w konkretnej wyżej wskazanej kolejności. Uprawniony do alimentacji może domagać się alimentów w pierwszej kolejności od swoich dzieci, a dopiero później od swoich rodziców. Jeżeli uprawnionym do alimentacji jest osoba dorosła, która ma np. dwoje dorosłych dzieci, i jednocześnie żyją jeszcze jej rodzice, do alimentów w pierwszej kolejności wobec takiej osoby, zobowiązane są jej dzieci. Jak wskazał ustawodawca, obowiązek alimentacyjny w linii bocznej obciąża tylko rodzeństwo – rodzone, jak i przyrodnie. Dalsi krewni uprawnionego w linii bocznej nie są obciążeni obowiązkiem alimentacyjnym.

Usprawiedliwione potrzeby rodzica i zarobkowe oraz majątkowe możliwości dziecka

Sąd, ustalając obowiązek alimentacyjny, ma obowiązek kierować się obowiązującymi w tym zakresie zasadami. Zgodnie bowiem z art. 135 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

W przypadku zatem krewnych zobligowanych do alimentów w tej samej kolejności (przykładowo dzieci), obowiązek alimentacyjny obciąża ich nie w częściach równych, ale w częściach odpowiadających ich możliwościom majątkowym i zarobkowym. Taki rodzic nie może żądać od jednego tylko swojego dziecka zaspokojenia w całości jego usprawiedliwionych potrzeb, kiedy inne dzieci w tym samym stopniu mogą świadczyć alimenty, choćby w znacznie mniejszej części. Przy dochodzeniu roszczeń alimentacyjnych wobec zobowiązanych w tej samej kolejności, sąd ma więc obowiązek, przy ustalaniu wysokości świadczenia każdego z zobowiązanych, ustalić wysokość tego świadczenia odrębnie dla każdego z nich z uwzględnieniem ich możliwości zarobkowych i majątkowych. Mając na uwadze powyższe, tak wydany przez Sąd wyrok może zobowiązywać każde z dzieci do płacenia innej kwoty alimentów. Może również taki wyrok zasądzać alimenty od jednego z dzieci, a od drugiego powództwo oddalać jeżeli z uwagi na swoje możliwości majątkowe i zarobkowe nie jest on w stanie sprostać obowiązkowi alimentacyjnemu względem swojego rodzica.

Co istotne, obowiązek dostarczania środków utrzymania uprawnionemu może być realizowany również poprzez ponoszenie opłat za pobyt rodzica w domu pomocy społecznej. Kwestie te reguluje ustawa o pomocy społecznej i tak zgodnie z art. 61 ust. 1 ww. ustawy obowiązek ponoszenia opłaty za pobyt w domu opieki społecznej obciąża w pierwszej kolejności mieszkańca domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciela ustawowego z dochodów dziecka, w dalszej kolejności obowiązkiem ponoszenia opłat obciążeni są – małżonek oraz zstępni przed wstępnymi. Obowiązek ponoszenia opłat za pobyt w domu pomocy społecznej ma charakter alimentacyjny.

Niedostatek rodzica

Ustalając zasadność alimentacji względem rodzica wziąć pod uwagę należy, że w myśl art. 133 § 2 kro poza wypadkiem obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, uprawnionym do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Zgodnie ze stanowiskiem Sądów pojęcie niedostatku nie tylko odnosi się do takiego stanu gdy uprawniony do alimentacji nie posiada żadnych środków utrzymania, lecz określa także i taką sytuację materialną osoby uprawnionej, gdy nie może ona w pełni zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb (np. SN z 29.09.1958 r. 2 Cr 817/57). Jednocześnie, w kolejnych orzeczeniach Sądu Najwyższego, wyraźnie zaznaczono, że zaspokojenie potrzeb każdego człowieka powinno nastąpić przede wszystkim z jego własnych środków. Dotyczy to dochodów z pracy, z majątku, ze świadczeń z ubezpieczenia lub zabezpieczenia społecznego. Za osoby znajdujące się w niedostatku należy zatem uważać osoby, które własnymi siłami nie są w stanie zaspokoić usprawiedliwionych potrzeb z uzyskiwanych dochodów.

Zasady współżycia społecznego

Życie pisze różne scenariusze, czasem bowiem spotykamy się z sytuacją kiedy to rodzic, który porzucił swoje dziecko, nie interesował się jego losami i nie uczestniczył w jego bieżącym wychowaniu, występuje do Sądu o zasądzenie alimentów. W takiej sytuacji żądanie alimentów staje się sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 144 ¹ kro ). Zasady współżycia społecznego to nieskodyfikowane normy postępowania, funkcjonujące powszechnie w społeczeństwie i mające na celu ochronę społecznie akceptowanych wartości (czyli stanów rzeczy) lub dóbr niematerialnych. Ogólnie rzecz ujmując, uprawnionym jest przyjęcie, że przez zasady współżycia społecznego, należy rozumieć podstawowe zasady etycznego i uczciwego postępowania.

Radca Prawny Katarzyna Brodziak-Grzyb – radca prawny, mediator sądowy, pozaetatowy członek Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach, założycielka kancelarii prawnej Brodziak-Grzyb z siedzibą w Częstochowa. Moim celem jest, by nie żałowali Państwo przekroczenia progu mojej Kancelarii, do której serdecznie zapraszam.

Siedziba Kancelarii (radca prawny, adwokat) znajduje się w Częstochowie przy ul. Dąbrowskiego 26 lok. 2, jednakże zasięg terytorialny i termin świadczonych usług jest dostosowany do potrzeb naszych Klientów. Jeżeli mieszkasz w takich miejscowościach jak Blachownia, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Krzepice, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Opatów, Panki, Poczesna, Popów, Przystajń, Rędziny, Starcza i Wręczyca Wielka, Lubliniec, Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, Myszków, Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Niegowa, Poraj, Przyrów, Szczekociny, Włodowice i Żarki – to Sądem, który będzie właściwy do przeprowadzenia postępowania, będzie Sąd Okręgowy w Częstochowie.

Kancelaria (radca prawny, adwokat) świadczy usługi na rzecz osób z Częstochowy oraz Blachownia, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Krzepice, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Opatów, Panki, Poczesna, Popów, Przystajń, Rędziny, Starcza i Wręczyca Wielka, Lubliniec, Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, Myszków, Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Niegowa, Poraj, Przyrów, Szczekociny, Włodowice i Żarki.

Rozwód to nie tylko stricte rozwiązanie małżeństwa. Wraz z ustaniem związku małżeńskiego mogą nastąpić określone skutki, szczególnie jeśli małżonkowie posiadają małoletnie dzieci. Rozwód to nie tylko kwestia winy, czy jej braku, ale również konieczność ustalenia wszystkich pozostałych ważnych spraw, związanych z dalszym funkcjonowaniem rodziny, szczególnie w zakresie finansów. Poza ustaleniem komu przysługiwać będzie po rozwodzie władza rodzicielska nad małoletnimi, oraz gdzie będzie ich miejsce zamieszkania, a ponadto jak wyglądać będą kontakty z rodzicem nie sprawującym na co dzień pieczy bieżącej – konieczne jest uregulowanie obowiązku alimentacyjnego.

Alimenty na dzieci

Rozwód z pewnością niesie ze sobą wiele emocji, ale nie można jednak zapominać o sprawach doczesnych i praktycznych. Alimenty kojarzą się w pierwszej kolejności z małoletnimi dziećmi. Rodzice, którzy posiadają potomstwo i w chwili rozwodu jest ono niepełnoletnie muszą mieć świadomość, że Sąd w wyroku rozwodowym zobowiązany jest zabezpieczyć ich usprawiedliwione potrzeby, a zatem utrzymanie.

Zgodnie bowiem z art. 58 kro § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – w wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd zawsze musi tę kwestię rozstrzygnąć, nie może jej pominąć.

Dział III kodeksu rodzinnego i opiekuńczego o obowiązku alimentacyjnym wypowiada się w taki oto sposób:

Art.  128.  [Treść obowiązku alimentacyjnego]

Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Art.  129.  [Kolejność]

• 1. Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi.
• 2. Krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym.

Art.  130.  [Pierwszeństwo obowiązku alimentacyjnego małżonka]

Obowiązek jednego małżonka do dostarczania środków utrzymania drugiemu małżonkowi po rozwiązaniu lub unieważnieniu małżeństwa albo po orzeczeniu separacji wyprzedza obowiązek alimentacyjny krewnych tego małżonka.

Art.  131.  [Obowiązek alimentacyjny w przysposobieniu niepełnym]

• 1. Jeżeli skutki przysposobienia polegają wyłącznie na powstaniu stosunku między przysposabiającym a przysposobionym, obowiązek alimentacyjny względem przysposobionego obciąża przysposabiającego przed wstępnymi i rodzeństwem przysposobionego, a obowiązek alimentacyjny względem wstępnych i rodzeństwa obciąża przysposobionego dopiero w ostatniej kolejności.
• 2. Jeżeli jeden z małżonków przysposobił dziecko drugiego małżonka, przysposobienie nie ma wpływu na obowiązek alimentacyjny między przysposobionym a tym drugim małżonkiem i jego krewnymi.

Art.  132.  [Zobowiązany w dalszej kolejności]

Obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.

Art.  133.  [Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka]

• 1. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
• 2. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.
• 3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Art.  134.  [Obowiązek alimentacyjny wobec rodzeństwa]

W stosunku do rodzeństwa zobowiązany może uchylić się od świadczeń alimentacyjnych, jeżeli są one połączone z nadmiernym uszczerbkiem dla niego lub dla jego najbliższej rodziny.

Art.  135.  [Zakres świadczeń alimentacyjnych]

• 1. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.
• 2. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.
• 3. Na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływają:

1)         świadczenia z pomocy społecznej lub funduszu alimentacyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2023 r. poz. 1993), podlegające zwrotowi przez zobowiązanego do alimentacji;

2)         świadczenia, wydatki i inne środki finansowe związane z umieszczeniem dziecka w pieczy zastępczej, o których mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej;

3)         świadczenie wychowawcze, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2023 r. poz. 810 i 1565);

4)         świadczenia rodzinne, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 390, 658 i 1429);

5)         rodzicielskie świadczenie uzupełniające, o którym mowa w ustawie z dnia 31 stycznia 2019 r. o rodzicielskim świadczeniu uzupełniającym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1051).

Art.  136.  [Ochrona interesu osoby uprawnionej do alimentów]

Jeżeli w ciągu ostatnich trzech lat przed sądowym dochodzeniem świadczeń alimentacyjnych osoba, która była już do tych świadczeń zobowiązana, bez ważnego powodu zrzekła się prawa majątkowego lub w inny sposób dopuściła do jego utraty albo jeżeli zrzekła się zatrudnienia lub zmieniła je na mniej zyskowne, nie uwzględnia się wynikłej stąd zmiany przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych.

Alimenty, które ustala Sąd rozwodowy zabezpieczając koszty utrzymania małoletnich opisany został w ww. art. 133. Należy również mieć na uwadze, że obowiązek alimentacyjny rodziców względem dzieci nie jest zróżnicowany w zależności od tego, czy dziecko pochodzi z małżeństwa, czy ze związku pozamałżeńskiego. Strony nie muszą być małżeństwem, aby Sąd rodzinny mógł ustalić alimenty. Obowiązek alimentacyjny obciąża rodziców dziecka niezależnie od tego, czy rodzicom tym przysługuje władza rodzicielska lub kontakty. W sytuacji zasądzania alimentów na rzecz małoletniego dziecka, Sąd w treści orzeczenia nie określa terminu, do którego rodzic będzie zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych na rzecz swojego dziecka. Pamiętać należy, że obowiązek wynikający z takiego orzeczenia trwa dopóty, dopóki orzeczenie to nie zostanie uchylone przez Sąd na wniosek zobowiązanego.

Alimenty na małżonka

Alimenty kojarzą się głównie z zaspokojeniem potrzeb małoletnich dzieci, jednak w polskim prawie istnieje również obowiązek alimentacyjny względem małżonka. W przeciwieństwie jednak do alimentów na dzieci, nie zawsze jest on orzekany. Najczęściej mowa o nim w sprawie o rozwód.

Zgodnie z art. 60 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

• 1. Małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.

• 2. Jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

• 3. Obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.

Powyższe oznacza, że uprawnienie byłego małżonka do alimentacji wymaga spełnienia łącznie 3 rodzajów warunków:

Po pierwsze:

złożenia wniosku o alimenty (w tym zakresie Sąd nie orzeka w wyroku rozwodowym sam z urzędu);

Po drugie:

braku wyłącznej winy w rozwodzie – osobą uprawnioną do ich otrzymania może być tylko małżonek niewinny lub co najwyżej współwinny;

Po trzecie:

złej sytuacji materialnej, polegającej na niedostatku lub sytuacji istotnego pogorszenia, która nie oznacza niedostatku, ale za to jej bezpośrednią przyczyną musi być rozwód.

Mając na uwadze powyższe, pamiętać należy, że rozwód to nie tylko ustanie małżeństwa, ale również konsekwencje wynikające z jego zawarcia i trwania.

Radca Prawny Katarzyna Brodziak-Grzyb – radca prawny, mediator sądowy, pozaetatowy członek Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach, założycielka kancelarii prawnej Brodziak-Grzyb z siedzibą w Częstochowa. Moim celem jest, by nie żałowali Państwo przekroczenia progu mojej Kancelarii, do której serdecznie zapraszam.

Siedziba Kancelarii (radca prawny, adwokat) znajduje się w Częstochowie przy ul. Dąbrowskiego 26 lok. 2, jednakże zasięg terytorialny i termin świadczonych usług jest dostosowany do potrzeb naszych Klientów. Jeżeli mieszkasz w takich miejscowościach jak Blachownia, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Krzepice, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Opatów, Panki, Poczesna, Popów, Przystajń, Rędziny, Starcza i Wręczyca Wielka, Lubliniec, Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, Myszków, Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Niegowa, Poraj, Przyrów, Szczekociny, Włodowice i Żarki – to Sądem, który będzie właściwy do przeprowadzenia postępowania, będzie Sąd Okręgowy w Częstochowie.

Kancelaria (radca prawny, adwokat) świadczy usługi na rzecz osób z Częstochowy oraz Blachownia, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Krzepice, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Opatów, Panki, Poczesna, Popów, Przystajń, Rędziny, Starcza i Wręczyca Wielka, Lubliniec, Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, Myszków, Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Niegowa, Poraj, Przyrów, Szczekociny, Włodowice i Żarki.

Postępowanie w przedmiocie upadłości konsumenckiej nie może odbyć się bez udziału syndyka masy upadłości. W przypadku ogłoszenia upadłości zatem zawsze powołuje się osobę syndyka. Kim jest syndyk? Pełni on rolę niejako pośrednika pomiędzy Sądem, dłużnikiem, a wierzycielami. Zakres obowiązków syndyka w postępowaniu o upadłość konsumencką określa ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe. Z uwagi na wymóg posiadania przez syndyka umiejętności zarządczych i organizacyjnych oraz niejednokrotnie konieczność zarządzania majątkami o znacznych wartościach, funkcja ta jest niezwykle odpowiedzialna i wymaga odpowiedniego przygotowania.

Uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości, Sąd wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości, w którym m.in. wyznacza osobę syndyka, którego konkretyzuje w treści postanowienia z imienia i nazwiska. Postanowienie w przedmiocie ogłoszenia upadłości doręcza się syndykowi po uprzednim powiadomieniu go o ogłoszeniu upadłości. Powiadomienie syndyka następuje w dniu ogłoszenia upadłości i dokonuje się go przy zastosowaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość, w szczególności przez telefon, faks lub pocztę elektroniczną.

Syndyk przygotowuje niezwłocznie, nie później niż wraz z podjęciem pierwszej czynności przed sądem lub sędzią-komisarzem, oraz składa do akt postępowania dokument potwierdzający zawarcie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z pełnieniem funkcji. Koszty ubezpieczenia nie stanowią kosztów postępowania upadłościowego i nie podlegają zwrotowi z masy upadłości.

KTO MOŻE PEŁNIĆ ROLĘ SYNDYKA MASY UPADŁOŚCI?

Zgodnie z art. 157 ustawy – prawo upadłościowe, funkcję syndyka może pełnić osoba fizyczna, która posiada pełną zdolność do czynności prawnych i licencję doradcy restrukturyzacyjnego oraz ma konto doradcy restrukturyzacyjnego w systemie teleinformatycznym obsługującym postępowanie sądowe.

SZCZEGÓLNE WYMOGI STAWIANE PRZEZ USTAWĘ DLA OSÓB CHCĄCYCH ZOSTAĆ SYNDYKIEM

Ustawodawca zdecydował się uregulować przepisy dotyczące określenia i weryfikacji kwalifikacji, którymi powinny się legitymować osoby uprawnione do wykonywania funkcji syndyka. Ustawa z 15.06.2007 r. o licencji doradcy restrukturyzacyjnego wskazuje, że licencja doradcy restrukturyzacyjnego uprawnia do wykonywania czynności syndyka na podstawie Prawa upadłościowego. Zgodnie z art. 3 ww. ustawy licencję doradcy restrukturyzacyjnego może uzyskać osoba fizyczna, która:

• ma obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
• zna język polski w zakresie niezbędnym do wykonywania czynności syndyka, nadzorcy lub zarządcy;
• ma pełną zdolność do czynności prawnych;
• ukończyła wyższe studia i uzyskała tytuł magistra lub równorzędny w państwie, o którym mowa w pkt 1;
• posiada nieposzlakowaną opinię;
•  w okresie 15 lat przed złożeniem wniosku o licencję doradcy restrukturyzacyjnego przez co najmniej 3 lata zarządzała majątkiem upadłego, przedsiębiorstwem lub jego wyodrębnioną częścią w Rzeczypospolitej Polskiej lub państwie, o którym mowa w pkt 1;
• nie była karana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;
• nie jest podejrzana albo oskarżona o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;
• nie jest wpisana do rejestru dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego ani w odniesieniu do tej osoby nie są ujawnione w Krajowym Rejestrze Zadłużonych informacje, o których mowa w art. 2 ust. 1 u.KRZ;
• złożyła z pozytywnym wynikiem egzamin przed Komisją Egzaminacyjną, powołaną przez Ministra Sprawiedliwości.

Funkcję syndyka masy upadłościowej może również pełnić spółka handlowa, której wspólnicy ponoszący odpowiedzialność za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem albo członkowie zarządu reprezentujący spółkę posiadają licencję, o której mowa w ust. 1, oraz która ma konto doradcy restrukturyzacyjnego w systemie teleinformatycznym obsługującym postępowanie sądowe. Zasady i tryb wydawania licencji, określi odrębna ustawa.

Zgodnie z art. 10 ustawy o licencji doradcy restrukturyzacyjnego licencję doradcy restrukturyzacyjnego przyznaje się na wniosek osoby ubiegającej się o licencję syndyka, złożony nie później niż po upływie 2 lat od dnia złożenia egzaminu. Zgodnie z art. 12 Minister Sprawiedliwości, w drodze decyzji administracyjnej, przyznaje licencję syndyka, odmawia jej przyznania, cofa albo zawiesza prawa wynikające z licencji. Przyznanie licencji jest poprzedzone zwróceniem się przez Ministra Sprawiedliwości do Krajowego Rejestru Karnego z wnioskiem o udzielenie informacji o osobie ubiegającej się o licencję oraz do Krajowego Rejestru Sądowego o udzielenie informacji, czy osoba ubiegająca się o licencję doradcy restrukturyzacyjnego jest wpisana do rejestru dłużników niewypłacalnych oraz, czy w odniesieniu do osoby ubiegającej się o licencję doradcy restrukturyzacyjnego są ujawnione informacje, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy KRZ.

WYZNACZENIE SYNDYKA

W myśl ustawy – prawo upadłościowe, Sąd wyznacza syndyka, biorąc pod uwagę liczbę spraw, w których osoba posiadająca licencję doradcy restrukturyzacyjnego pełni funkcję nadzorcy sądowego lub zarządcy w postępowaniach restrukturyzacyjnych lub syndyka w innych postępowaniach upadłościowych, a także jej doświadczenie i dodatkowe kwalifikacje. Przepis ten stosuje się odpowiednio w przypadku wyznaczania syndyka będącego spółką handlową.

KTO NIE MOŻE BYĆ SYNDYKIEM?

Zgodnie z art. 157 ustawy – prawo upadłościowe, syndykiem nie może być osoba fizyczna lub spółka handlowa, która:

• jest wierzycielem lub dłużnikiem upadłego, małżonkiem, wstępnym, zstępnym, rodzeństwem, powinowatym upadłego lub jego wierzyciela w tej samej linii czy stopniu, osobą pozostającą z nim w stosunku przysposobienia lub małżonkiem tej osoby albo osobą pozostającą z upadłym w faktycznym związku, prowadzącą z nim wspólnie gospodarstwo domowe;
• jest lub była zatrudniona przez upadłego na podstawie stosunku pracy albo wykonywała pracę lub świadczyła usługi na rzecz upadłego na podstawie innego stosunku prawnego;
• jest lub była członkiem organu, prokurentem lub pełnomocnikiem upadłego, albo jest lub w okresie dwóch lat przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości była wspólnikiem albo akcjonariuszem posiadającym udziały albo akcje w wysokości wyższej niż 5% kapitału zakładowego dłużnika lub wierzyciela, a w przypadku prostej spółki akcyjnej – więcej niż 5% akcji tej spółki;
• jest lub była spółką powiązaną z upadłym lub jest lub była członkiem organu, prokurentem lub pełnomocnikiem takiej spółki albo jest lub w okresie dwóch lat przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości była wspólnikiem albo akcjonariuszem posiadającym udziały albo akcje w wysokości wyższej niż 5% kapitału zakładowego spółki powiązanej z dłużnikiem, a w przypadku prostej spółki akcyjnej – więcej niż 5% akcji tej spółki;
• pełniła funkcję nadzorcy lub zarządcy w prowadzonym wcześniej wobec upadłego postępowaniu restrukturyzacyjnym.

Syndyk oraz jego małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo, osoba pozostająca z nim w stosunku przysposobienia lub małżonek takiej osoby, jak również osoba pozostająca z nim w faktycznym związku, prowadząca z nim wspólnie gospodarstwo domowe, nie mogą nabyć rzeczy ani praw pochodzących ze sprzedaży dokonanej w postępowaniu upadłościowym, w którym syndyk pełni albo pełnił tę funkcję.

Syndyk niezwłocznie, nie później niż wraz z podjęciem pierwszej czynności przed sądem lub sędzią-komisarzem, składa do akt postępowania oświadczenie, że nie zachodzą przeszkody, o których mowa w wyżej.

Radca Prawny Katarzyna Brodziak-Grzyb – radca prawny, mediator sądowy, pozaetatowy członek Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach, założycielka kancelarii prawnej Brodziak-Grzyb z siedzibą w Częstochowa. Moim celem jest, by nie żałowali Państwo przekroczenia progu mojej Kancelarii, do której serdecznie zapraszam.

Siedziba Kancelarii (radca prawny, adwokat) znajduje się w Częstochowie przy ul. Dąbrowskiego 26 lok. 2, jednakże zasięg terytorialny i termin świadczonych usług jest dostosowany do potrzeb naszych Klientów. Jeżeli mieszkasz w takich miejscowościach jak Blachownia, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Krzepice, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Opatów, Panki, Poczesna, Popów, Przystajń, Rędziny, Starcza i Wręczyca Wielka, Lubliniec, Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, Myszków, Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Niegowa, Poraj, Przyrów, Szczekociny, Włodowice i Żarki – to Sądem, który będzie właściwy do przeprowadzenia postępowania, będzie Sąd Okręgowy w Częstochowie.

Kancelaria (radca prawny, adwokat) świadczy usługi na rzecz osób z Częstochowy oraz Blachownia, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Krzepice, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Opatów, Panki, Poczesna, Popów, Przystajń, Rędziny, Starcza i Wręczyca Wielka, Lubliniec, Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, Myszków, Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Niegowa, Poraj, Przyrów, Szczekociny, Włodowice i Żarki.

Przepisy ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – prawo upadłościowe stosuje się przede wszystkim do przedsiębiorców w rozumieniu kodeksu cywilnego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Zasady ogłoszenia upadłości wobec przedsiębiorcy są odmienne od tych obowiązujących przy upadłości nie-przedsiębiorców. 

Zasadniczym trybem przeprowadzenia postępowania upadłościowego wobec osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej pozostaje postępowanie upadłościowe uregulowane w sposób odrębny. Istotnym uzupełnieniem jest tu przepis art. 4911, który poszerza podmiotowy zakres stosowania ustawy w stosunku do „konsumentów”.

Ustawodawca uprościł obowiązujące procedury dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej, o ile z okoliczności danej sprawy nie będzie wynikała potrzeba przeprowadzenia danego postępowania w zwykłym trybie. 

Czy osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą jest przedsiębiorcą?

Zgodnie z kodeksem cywilnym przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. Firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Firmą osoby prawnej jest jej nazwa.

Zgodnie z ustawą z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą. Przedsiębiorcami są także wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Przedsiębiorcą jest zatem również osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Przedsiębiorcą jest również osoba, która zawiesiła swoją działalność gospodarczą. 

Do kogo jeszcze ma zastosowanie ustawa – Prawo upadłościowe?

Przepisy ustawy Prawo upadłościowe stosuje się także do:

• spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, prostych spółek akcyjnych i spółek akcyjnych nieprowadzących działalności gospodarczej; 
• wspólników osobowych spółek handlowych, ponoszących odpowiedzialność za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem; 
• wspólników spółki partnerskiej. 

Czy istnieją podmioty, wobec których upadłości ogłosić nie można? 

Tak.

Nie można ogłosić upadłości niżej wymienionych podmiotów:

• Skarbu Państwa;
• jednostek samorządu terytorialnego;
• publicznych samodzielnych zakładów opieki zdrowotnej;
• instytucji i osób prawnych utworzonych w drodze ustawy, chyba że ustawa ta stanowi inaczej, oraz utworzonych w wykonaniu obowiązku nałożonego ustawą;
• osób fizycznych prowadzących gospodarstwo rolne, które nie prowadzą innej działalności gospodarczej lub zawodowej;
• uczelni;
• funduszy inwestycyjnych. 

Wierzyciel może złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości osoby fizycznej, która była przedsiębiorcą, także po zaprzestaniu prowadzenia przez nią działalności gospodarczej, jeżeli od dnia wykreślenia z właściwego rejestru nie upłynął rok. Postępowanie toczy się według przepisów tytułu V części trzeciej. Powyższe stosuje się odpowiednio do osób, które przestały być wspólnikami osobowych spółek handlowych.

Wierzyciel może złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości osoby fizycznej, która faktycznie prowadziła działalność gospodarczą, nawet wówczas gdy nie dopełniła obowiązku jej zgłoszenia we właściwym rejestrze, jeżeli od dnia zaprzestania prowadzenia działalności nie upłynął rok. Postępowanie toczy się według przepisów tytułu V części trzeciej.

Upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny. Dłużnik jest niewypłacalny, jeżeli utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych.

Domniemywa się, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące.

Dłużnik będący osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, jest niewypłacalny także wtedy, gdy jego zobowiązania pieniężne przekraczają wartość jego majątku, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące.

Czy osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą może ogłosić upadłość konsumencką?

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą może ogłosić upadłość na zasadach ogólnych, w trybie zwykłym, jeżeli spełnia przesłanki. Nie może jednak ogłosić upadłości konsumenckiej, gdyż ta przewidziana jest dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej. 

Zdolnością upadłościową, tzw. konsumencką objęto wyłącznie osoby fizyczne, które NIE PROWADZĄ DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ. Katalog osób fizycznych określono natomiast na zasadzie wyłączenia osób fizycznych, które mogą ogłosić upadłość zgodnie z przepisami działu II tytułu I ustawy Prawo upadłościowe. 

W sytuacji, gdy z wnioskiem o ogłoszenie upadłości konsumenckiej zwróci się przedsiębiorca lub wspólnik osobowych spółek handlowych odpowiadający za zobowiązania spółki osobiście lub wspólnik spółki partnerskiej, to należy stwierdzić, że nie posiadają oni tzw. konsumenckiej zdolności upadłościowej. W konsekwencji jej braku Sąd oddali taki wniosek. 

Jeżeli zatem podmiot mający zdolność upadłościową jako przedsiębiorca zwróci się o ogłoszenie tzw. upadłości konsumenckiej i – odwrotnie – jeżeli to konsument (osoba fizyczna, nieprowadząca działalności gospodarczej) wniesie o ogłoszenie swojej upadłości według przepisów dotyczących przedsiębiorcy, sąd oddali takie wnioski ze względu na brak zdolności upadłościowej w danym postępowaniu.

Czy osoba fizyczna, która zakończyła prowadzenie działalności gospodarczej, może ogłosić upadłość konsumencką co do długów związanych z prowadzoną niegdyś działalnością?

Tak. Nie ma żadnych przeszkód do tego, aby upadłość KONSUMENCKĄ zgłaszali byli przedsiębiorcy w zakresie długów powstałych z czasów prowadzonej firmy.

Radca Prawny Katarzyna Brodziak-Grzyb – radca prawny, mediator sądowy, pozaetatowy członek Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach, dorada obywatelski, założycielka kancelarii prawnej Brodziak-Grzyb z siedzibą w Częstochowa. Moim celem jest, by nie żałowali Państwo przekroczenia progu mojej Kancelarii, do której serdecznie zapraszam.

Siedziba Kancelarii (radca prawny, adwokat) znajduje się w Częstochowie przy ul. Dąbrowskiego 26 lok. 2, jednakże zasięg terytorialny i termin świadczonych usług jest dostosowany do potrzeb naszych Klientów. Jeżeli mieszkasz w takich miejscowościach jak Blachownia, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Krzepice, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Opatów, Panki, Poczesna, Popów, Przystajń, Rędziny, Starcza i Wręczyca Wielka, Lubliniec, Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, Myszków, Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Niegowa, Poraj, Przyrów, Szczekociny, Włodowice i Żarki – to Sądem który będzie właściwy do przeprowadzenia postępowania będzie Sąd Okręgowy w Częstochowie.

Kancelaria (radca prawny, adwokat) świadczy usługi na rzecz osób z Częstochowy oraz Blachownia, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Krzepice, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Opatów, Panki, Poczesna, Popów, Przystajń, Rędziny, Starcza i Wręczyca Wielka, Lubliniec, Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, Myszków, Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Niegowa, Poraj, Przyrów, Szczekociny, Włodowice i Żarki.

Wstęp

W pierwszej kolejności musisz wiedzieć, że jeśli masz problemy finansowe, stałeś się niewypłacalny i nie jesteś w stanie dłużej tkwić w takim stanie, a z każdej strony stoją wierzyciele i wzywają do zapłacenia przeterminowanych faktur i rat to istnieje instytucja prawa, która jest w stanie Ci pomóc wyjść z długów.

Ceny towarów i usług nieubłagalnie rosną, a zarobki nie zawsze idą z tą tendencją w parze, dochodzą do tego nieplanowane sytuacje losowe i nasza względna stabilizacja finansowa zaczyna się chwiać. Zaczynamy popadać w długi, które rodzą kolejne problemy i wpadamy w spiralę zadłużeń. Upadłość konsumencka ma umożliwić Ci wyjście z krytycznej sytuacji finansowej, tak abyś odzyskał zdolność finansową w obrocie.

Pierwszy krok, który należy poczynić w sprawie oddłużenia to przede wszystkim wyzbycie się wstydu i zwrócenie się o pomoc w przygotowaniu sprawy. Nie siedź i nie czekaj, aż będzie jeszcze gorzej, zacznij podejmować pierwsze kroki, aby sobie pomóc.

Instytucję upadłości konsumenckiej przewiduje ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe, która reguluje m.in.

1. skutki ogłoszenia upadłości;
2. zasady umarzania zobowiązań upadłego będącego osobą fizyczną.

Jak wskazuje ustawodawca – postępowanie uregulowane ustawą wobec osób fizycznych należy prowadzić tak, aby umożliwić umorzenie zobowiązań upadłego niewykonanych w postępowaniu upadłościowym.

Krok pierwszy

Najpierw należy ustalić, czy realizujesz przesłanki do tego, aby ogłosić upadłość konsumencką.

Zgodnie z art. 10 ustawy, upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny. W myśl art. 11 dłużnik jest niewypłacalny, jeżeli utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych.

Domniemywa się, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące.

Krok drugi

Kiedy już wiesz, że spełniasz przesłanki do ogłoszenia upadłości, czyli jesteś niewypłacalnym dłużnikiem, usiądź i na spokojnie przeanalizuj, kim są Twoi wierzyciele. W sytuacji, kiedy jest ich niewielu będzie to bardzo łatwy etap. Często jednak na skutek wieloletniego zaniedbania swojej sytuacji materialnej, długi są zbywane na rzecz innych wierzycieli i kolejnych, co mnoży ilość podmiotów, które zwracały się do Ciebie o zapłatę. Spisz informacje o wszystkich wierzycielach, ich pełne nazwy oraz adresy. Na miarę możliwości, zgromadź wszelką posiadaną dokumentację związaną z zadłużeniami, takie jak umowy, wezwania do zapłaty, monity, aneksy.

Krok trzeci

Wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej składa się na przeznaczonym do tego formularzu. Możesz go przygotować sam, gdyż nie ma obowiązku posiadania pełnomocnika w sprawie. Jeżeli jednak masz z tym problem zleć przygotowanie sprawy prawnikowi (radca prawny, adwokat, kancelaria prawna).

Wniosek o ogłoszenie upadłości powinien zawierać:

1. imię i nazwisko, miejsce zamieszkania, adres oraz numer PESEL dłużnika, a jeżeli dłużnik nie posiada numeru PESEL – inne dane umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację;
2. NIP dłużnika, jeżeli dłużnik miał taki numer w ciągu ostatnich dziesięciu lat przed dniem złożenia wniosku;
3. wskazanie miejsc, w których znajduje się majątek dłużnika;
4. wskazanie okoliczności, które uzasadniają wniosek i ich uprawdopodobnienie;
5. aktualny i zupełny wykaz majątku z szacunkową wyceną jego składników;
6. spis wierzycieli z podaniem ich adresów i wysokości wierzytelności każdego z nich oraz terminów zapłaty;
7. spis wierzytelności spornych z zaznaczeniem zakresu w jakim dłużnik kwestionuje istnienie wierzytelności; wskazanie wierzytelności w spisie wierzytelności spornych nie stanowi jej uznania;
8. listę zabezpieczeń ustanowionych na majątku dłużnika wraz z datami ich ustanowienia, w szczególności hipotek, zastawów i zastawów rejestrowych;
9. informację o osiągniętych przychodach oraz o kosztach poniesionych na swoje utrzymanie oraz osób pozostających na utrzymaniu dłużnika, w ostatnich sześciu miesiącach przed dniem złożenia wniosku;
10. informację o czynnościach prawnych dokonanych przez dłużnika w ostatnich dwunastu miesiącach przed dniem złożenia wniosku, których przedmiotem były nieruchomości, akcje lub udziały w spółkach;
11. informację o czynnościach prawnych dokonanych przez dłużnika w ostatnich dwunastu miesiącach przed dniem złożenia wniosku, których przedmiotem były ruchomości, wierzytelności lub inne prawa, których wartość przekracza 10 000 zł;
12. oświadczenie o prawdziwości danych zawartych we wniosku.

Do wniosku załącz dokumenty, które posiadasz i na które się powołujesz. Następnie dokonaj opłaty sądowej w kwocie 30 zł na konto Sądu właściwego i złóż wniosek. Sprawy o ogłoszenie upadłości osób fizycznych rozpoznaje sąd upadłościowy w składzie jednego sędziego zawodowego.  Sądem właściwym miejscowo będzie zawsze sąd właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dłużnika składającego wniosek o upadłość.

Krok czwarty

Jeżeli Sąd uwzględni Twój wniosek to wyda postanowienie o ogłoszeniu upadłości, w którym:

1. wymienia imię i nazwisko, miejsce zamieszkania, adres oraz numer PESEL dłużnika (upadłego), a jeżeli upadły nie posiada numeru PESEL – inne dane umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację;
2. wymienia NIP, jeżeli upadły miał taki numer w ciągu ostatnich dziesięciu lat przed dniem złożenia wniosku;
3. określa, że upadły jest osobą nieprowadzącą działalności gospodarczej;
4. wzywa wierzycieli upadłego do zgłoszenia wierzytelności syndykowi za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe, w terminie trzydziestu dni od dnia obwieszczenia postanowienia o ogłoszeniu upadłości w Rejestrze; dla wierzycieli, o których mowa w art. 216aa ust. 1, wskazuje adres do zgłoszenia wierzytelności syndykowi;
5. wzywa osoby, którym przysługują prawa oraz prawa i roszczenia osobiste ciążące na nieruchomości należącej do upadłego, jeżeli nie zostały ujawnione przez wpis w księdze wieczystej, do ich zgłaszania syndykowi za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe w terminie trzydziestu dni od dnia obwieszczenia postanowienia o ogłoszeniu upadłości w Rejestrze pod rygorem utraty prawa powoływania się na nie w postępowaniu upadłościowym; dla wierzycieli, o których mowa w art. 216aa ust. 1, wskazuje adres do zgłoszenia praw oraz praw osobistych i roszczeń ciążących na nieruchomości syndykowi;
6. wyznacza syndyka;
7. określa, czy postępowanie upadłościowe będzie prowadzone w trybie określonym w art. 4911 ust. 1 czy 2;
8. jeżeli postępowanie upadłościowe będzie prowadzone w trybie określonym w art. 4911 ust. 2, w postanowieniu o ogłoszeniu upadłości sąd określa również, czy funkcje sędziego-komisarza oraz zastępcy sędziego-komisarza będzie pełnił sędzia czy referendarz sądowy.

Krok piąty

Sąd po ogłoszeniu upadłości, doręcza wydane postanowienie Tobie i syndykowi, którego wyznaczył w sprawie. O ogłoszeniu upadłości powiadamia się właściwą izbę administracji skarbowej oraz właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

Po ogłoszeniu upadłości syndyk zwraca się do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla upadłego z wnioskiem o udzielenie informacji dotyczących upadłego, mających wpływ na ocenę jego sytuacji majątkowej, w szczególności dotyczących okoliczności powodujących powstanie po stronie upadłego obowiązku podatkowego w okresie pięciu lat przed dniem zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości, oraz zasięga informacji w Krajowym Rejestrze Sądowym, czy upadły jest wspólnikiem spółek handlowych, jak również czy w okresie dziesięciu lat przed dniem zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości sprawował funkcję członka organu spółek handlowych i czy w stosunku do tych spółek ogłoszono upadłość.

Krok szósty

Zakończenie etapu piątego rozpoczyna się „główne” postępowanie upadłościowe. Ten etap prowadzi przede wszystkim syndyk masy upadłości, powoływany przez sąd w postanowieniu o ogłoszeniu upadłości. Krok ten składa się z następujących po sobie faz:

1. Czas na zgłoszenie wierzytelności przez uprawnionych wobec dłużnika;
2. Sporządzenie listy wierzytelności przez syndyka;
3. Ustalenie składu masy upadłości;
4. Likwidacja masy upadłości (o ile masa jest);
5. Podział funduszów masy pomiędzy istniejących wierzycieli;
6. Zakończenie postępowania upadłościowego.

Krok siódmy i ostatni

Jeżeli ww. etapy przebiegną pomyślnie Sąd wydaje postanowienie o zakończeniu postępowania upadłościowego, które ostatecznie kończy tę procedurę.

Po wykonaniu przez upadłego obowiązków określonych w planie spłaty wierzycieli sąd wydaje postanowienie o stwierdzeniu wykonania planu spłaty wierzycieli i umorzeniu zobowiązań upadłego powstałych przed dniem ogłoszenia upadłości i niewykonanych w wyniku wykonania planu spłaty wierzycieli.

Sąd umarza zobowiązania upadłego bez ustalenia planu spłaty wierzycieli, jeśli osobista sytuacja upadłego w oczywisty sposób wskazuje, że jest on trwale niezdolny do dokonywania jakichkolwiek spłat w ramach planu spłaty wierzycieli.

Radca Prawny Katarzyna Brodziak-Grzyb – radca prawny, mediator sądowy, pozaetatowy członek Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach, założycielka kancelarii prawnej Brodziak-Grzyb z siedzibą w Częstochowa. Moim celem jest, by nie żałowali Państwo przekroczenia progu mojej Kancelarii, do której serdecznie zapraszam.

Siedziba Kancelarii (radca prawny, adwokat) znajduje się w Częstochowie przy ul. Dąbrowskiego 26 lok. 2, jednakże zasięg terytorialny i termin świadczonych usług jest dostosowany do potrzeb naszych Klientów. Jeżeli mieszkasz w takich miejscowościach jak Blachownia, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Krzepice, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Opatów, Panki, Poczesna, Popów, Przystajń, Rędziny, Starcza i Wręczyca Wielka, Lubliniec, Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, Myszków, Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Niegowa, Poraj, Przyrów, Szczekociny, Włodowice i Żarki – to Sądem który będzie właściwy do przeprowadzenia postępowania będzie Sąd Okręgowy w Częstochowie.

Kancelaria (radca prawny, adwokat) świadczy usługi na rzecz osób z Częstochowy oraz Blachownia, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Krzepice, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Opatów, Panki, Poczesna, Popów, Przystajń, Rędziny, Starcza i Wręczyca Wielka, Lubliniec, Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, Myszków, Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Niegowa, Poraj, Przyrów, Szczekociny, Włodowice i Żarki.

ROZWÓD

Rozwód według słownika języka polskiego oznacza rozwiązanie małżeństwa na wniosek jednej ze stron. Rozwiązania związku małżeńskiego w obliczu obowiązujących w Polsce przepisów dokonuje zawsze Sąd rozwodowy. Niedopuszczalne jest rozwiązanie małżeństwa na innej drodze niż orzeczenie Sądu, co wynika w naszym prawie z zasad trwałości małżeństwa oraz monogamii.

Jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód. Zdarza się, że mimo zaistnienia zupełnego i trwałego rozkładu pożycia – rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli wskutek niego:

• miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo
• jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego albo
• jeżeli rozwodu żąda małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia (chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego).

Pozew o rozwód

Rozwód nie jest przeprowadzany z urzędu, aby rozpocząć procedurę rozwodową koniecznym staje się zainicjowanie sprawy sądowej przez samych zainteresowanych, czyli małżonków.

Do którego Sądu składam pozew o rozwód?

Pozew o rozwód składa się do Sądu Okręgowego.

Zgodnie z art. 41 kodeksu postępowania cywilnego – powództwo ze stosunku małżeństwa wytacza się wyłącznie przed Sąd, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym jeszcze ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. Z braku takiej podstawy wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a jeżeli i tej podstawy nie ma – sąd miejsca zamieszkania powoda.

Powód/ka to osoba, która pozew wnosi, pozwany/a to osoba przeciwko której skierowane zostało powództwo.

Opłata od pozwu o rozwód

Składając pozew o rozwód należy uiścić od niego tzw. opłatę sądową. Opłata ta wynosi 600 zł i wnoszona jest na konto Sądu, do którego kierowana jest sprawa o rozwód. Potwierdzenie uiszczenia lub znak sądowy o wartości 600 zł załącza się do pozwu o rozwód.

Opłaty stałej sądowej nie należy mylić z wynagrodzeniem pełnomocnika (radca prawny, adwokat), które ustalane jest indywidualnie z prowadzącym sprawę radcą prawnym lub adwokatem i stanowi honorarium.

Postępowanie w sprawie o rozwód

Zarówno długość postępowania rozwodowego, jak i stopień jego skomplikowania zależy od tego, czy małżonkowie chcą orzeczenia o winie oraz czy posiadają małoletnie dzieci.

Rozwód – wina

Orzekając rozwód Sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. Jednakże na zgodne żądanie małżonków Sąd zaniecha orzekania o winie. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy.

Rozwód – małoletnie dzieci

W wyroku orzekającym rozwód, sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd uwzględnia pisemne porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie, jeżeli jest ono zgodne z dobrem dziecka. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.

Postępowanie dowodowe

Zasady postępowania dowodowego określa kodeks postępowania cywilnego.

Jeżeli strona zmierza do wykazania winy małżonka/ki powinna zaproponować Sądowi orzekającemu w sprawie dowody, które będą miały na celu wykazanie tej winy. W myśl brzmienia art. 232 kpc strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Sąd może dopuścić dowód niewskazany przez stronę.

Zgodnie z art. 227 kpc przedmiotem dowodu są fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie. W myśl art. 228 kpc fakty powszechnie znane nie wymagają dowodu. Sąd bierze je pod rozwagę nawet bez powołania się na nie przez strony. Nie wymagają dowodu również fakty, o których informacja jest powszechnie dostępna oraz fakty znane sądowi z urzędu, jednakże sąd powinien zwrócić na nieuwagę stron. Nie wymagają również dowodu fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli przyznanie nie budzi wątpliwości.

Postępowanie dowodowe odbywa się przed sądem orzekającym, chyba że sprzeciwia się temu charakter dowodu albo wzgląd na poważne niedogodności lub niewspółmierność kosztów w stosunku do przedmiotu sporu. W takich wypadkach sąd orzekający zleci przeprowadzenie dowodu jednemu ze swych członków (sędzia wyznaczony) albo innemu sądowi (sąd wezwany).

We wniosku o przeprowadzenie dowodu strona jest obowiązana oznaczyć dowód w sposób umożliwiający przeprowadzenie go oraz wyszczególnić fakty, które mają zostać wykazane tym dowodem. We wniosku można także wskazać, czy strona domaga się przeprowadzenia dowodu w ramach posiedzenia zdalnego.

To Sąd decyduje czy dany wniosek dowody dopuszcza. Sąd może bowiem w szczególności pominąć dowód:

• którego przeprowadzenie wyłącza przepis kodeksu;
• mający wykazać fakt bezsporny, nieistotny dla rozstrzygnięcia sprawy lub udowodniony zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy;
• nieprzydatny do wykazania danego faktu;
• niemożliwy do przeprowadzenia;
• zmierzający jedynie do przedłużenia postępowania;
• gdy wniosek strony nie odpowiada wymogom art. 235 (1), a strona mimo wezwania nie usunęła tego braku.

Co może być dowodem w sprawie o rozwód?

Jak już wyżej wskazano – przedmiotem dowodu są fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie.

Dowodem w sprawie o rozwód mogą być:

1. DOKUMENTY

Dokumenty urzędowe, sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy władzy publicznej i inne organy państwowe w zakresie ich działania, stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone.

Dokument prywatny sporządzony w formie pisemnej albo elektronicznej stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie.

2. ŚWIADKOWIE

Świadkami nie mogą być:

• osoby niezdolne do spostrzegania lub komunikowania swych spostrzeżeń;
• wojskowi i urzędnicy niezwolnieni od zachowania w tajemnicy informacji niejawnych o klauzuli „zastrzeżone” lub „poufne” oraz osoby zobowiązane do zachowania tajemnicy Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli ich zeznanie miałoby być połączone z jej naruszeniem;
• przedstawiciele ustawowi stron oraz osoby, które mogą być przesłuchane w charakterze strony jako organy osoby prawnej lub innej organizacji mającej zdolność sądową;
• współuczestnicy jednolici.

3. OPINIE BIEGŁYCH

W wypadkach wymagających wiadomości specjalnych sąd po wysłuchaniu wniosków stron co do liczby biegłych i ich wyboru może wezwać jednego lub kilku biegłych w celu zasięgnięcia ich opinii.

4. OGLĘDZINY

Sąd może zarządzić oględziny bez udziału lub z udziałem biegłych, a stosownie do okoliczności – również w połączeniu z przesłuchaniem świadków.

5. PRZESŁUCHANIE STRON

Jeżeli po wyczerpaniu środków dowodowych lub w ich braku pozostały niewyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, sąd dla wyjaśnienia tych faktów może dopuścić dowód z przesłuchania stron.

6. INNE ŚRODKI DOWODOWE

• Sąd może dopuścić dowód z grupowego badania krwi.
• Dowody z innych dokumentów niż wymienione w art. 243¹ kpc, w szczególności zawierających zapis obrazu, dźwięku albo obrazu i dźwięku, sąd przeprowadza, stosując odpowiednio przepisy o dowodzie z oględzin oraz o dowodzie z dokumentów.

Radca Prawny Katarzyna Brodziak-Grzyb – radca prawny, mediator sądowy, pozaetatowy członek Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach, założycielka kancelarii prawnej Brodziak-Grzyb z siedzibą w Częstochowa. Moim celem jest, by nie żałowali Państwo przekroczenia progu mojej Kancelarii, do której serdecznie zapraszam.

Siedziba Kancelarii (radca prawny, adwokat) znajduje się w Częstochowie przy ul. Dąbrowskiego 26 lok. 2, jednakże zasięg terytorialny i termin świadczonych usług jest dostosowany do potrzeb naszych Klientów. Jeżeli mieszkasz w takich miejscowościach jak Blachownia, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Krzepice, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Opatów, Panki, Poczesna, Popów, Przystajń, Rędziny, Starcza i Wręczyca Wielka, Lubliniec, Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, Myszków, Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Niegowa, Poraj, Przyrów, Szczekociny, Włodowice i Żarki – to Sądem który będzie właściwy do przeprowadzenia postępowania będzie Sąd Okręgowy w Częstochowie.

Kancelaria (radca prawny, adwokat) świadczy usługi na rzecz osób z Częstochowy oraz Blachownia, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Krzepice, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Opatów, Panki, Poczesna, Popów, Przystajń, Rędziny, Starcza i Wręczyca Wielka, Lubliniec, Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, Myszków, Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Niegowa, Poraj, Przyrów, Szczekociny, Włodowice i Żarki.

Czym jest rozwód, w zasadzie każdy wie. Nie każdy jednak zdaje sobie sprawę ze skutków prawnych jakie za sobą niesie orzeczenie rozwiązujące małżeństwo.

Rozwód to niewątpliwie moment, który zapisuje się w kartach naszego życiorysu. Bez względu na to czy jest to zmiana na lepsze, czy gorsze nie da się przejść obok tego faktu obojętnie i bez emocji. Kończąc pewien etap swojego życia, zawsze zaczynamy ten nowy, który zaczyna pisać nowy rozdział w naszym życiu.

Kiedy ostatecznie następuje rozwód?

Pamiętaj, że rozwód czyli rozwiązanie małżeństwa następuje nie z chwilą ogłoszenia przez Sąd wyroku rozwodowego, ale z chwilą jego uprawomocnienia. Uprawomocnienie wyroku to w skrócie ten moment, kiedy stronom nie przysługuje już skuteczne prawo do odwołania się. W dniu ogłoszenia wyroku, rozwiązującego Twoje małżeństwo – nie jesteś jeszcze de facto rozwiedziony. Samo wydanie wyroku nie niesie za sobą żadnych skutków prawnych. Musisz poczekać, aż taki wyrok orzekający o rozwodzie Twojego związku stanie się prawomocny.

Od wyroku Sądu I instancji można się odwołać, aby to uczynić należy dochować pewnych procedur. Przede wszystkim należy złożyć wniosek o pisemne uzasadnienie wyroku w terminie 7 dni od dnia jego ogłoszenia. Wniosek składa się w Sądzie, który ogłosił nasz wyrok. Z chwilą otrzymania wyroku wraz z jego uzasadnieniem, niezadowolony z orzeczenia małżonek może złożyć apelację do Sądu II instancji w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania.

Jeżeli żadne z małżonków nie złoży wniosku o uzasadnienie w ciągu 7 dni wyrok staje się prawomocny.

Co powoduje rozwód? Jakie skutki prawne niesie?

Przede wszystkim prawomocny wyrok rozwiązujący wasze małżeństwo powoduje, że w świetle prawa stajecie się dla siebie obcymi ludźmi.

1. Ustaje stan cywilny z zamężna/żonaty na rozwiedziony/rozwiedziona. Adnotacja o tym umieszczana jest przez Urząd Stanu Cywilnego w naszym akcie. Ustanie małżeństwa powoduje oczywiście, że stajemy się osobami formalnie wolnymi, które posiadają legalną zdolność do zawarcia nowego związku małżeńskiego. Inaczej jest w przypadku separacji, bowiem orzeczenie separacji nie powoduje ustania małżeństwa, a zatem małżonek pozostający w separacji nie może zawrzeć nowego małżeństwa.

2. Ustaje obowiązek wzajemnej pomocy małżeńskiej, wierności i wsparcia finansowego.

3. Ustaje wspólność majątkowa (o ile taka na dzień orzekania istniała), co oznacza, że to jest moment kiedy możecie podzielić dotychczas zebrany majątek wspólny. Ponadto, wszystko co od tej chwili zaczynacie nabywać jest waszym majątkiem osobistym. Podobnie jest w przypadku separacji.

4. Nie dziedziczycie po sobie z ustawy. Były małżonek nie wchodzi w krąg uprawnionych do spadku po śmierci drugiego małżonka. Jeśli zatem zgon nastąpiłby na dzień uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód nie przysługuje Ci prawo do dziedziczenia. Podobne skutki niesie za sobą separacja.

5. W ciągu trzech miesięcy od chwili uprawomocnienia się orzeczenia rozwodu, małżonek rozwiedziony, który wskutek zawarcia małżeństwa zmienił swoje dotychczasowe nazwisko, może przez oświadczenie złożone przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego lub konsulem powrócić do nazwiska, które nosił przed zawarciem małżeństwa.

Powyższe skutki mają miejsce niezależnie od tego czy posiadacie wspólne dzieci, czy też nie.

Skutki rozwodu, a wspólne dzieci.

Wydaje się, że dla większości zrozumiałym jest, że rozwód i jego skutki w aspekcie prawnym dotyczą wyłącznie Ciebie i Twojego małżonka/ki. W praktyce jednak, jak pokazuje nam nasze doświadczenie, nie jest to jednak zawsze takie oczywiste.

Dlatego też wyjaśniamy, że rozwiązanie małżeństwa i idące za tym skutki nie odnoszą się w żaden sposób do Waszych wspólnych dzieci. W przypadku posiadania wspólnego potomstwa, szczególnie kiedy jest ono jeszcze małoletnie rozwód nie rozwiązuje rodzicielstwa i związanych z tym obowiązków ich wychowania oraz utrzymania. Rozwód nie powoduje, że Twoje dziecko musi zmienić nazwisko, czy że na wypadek Twojej śmierci nie dziedziczy po Tobie.

Radca Prawny Katarzyna Brodziak-Grzyb – radca prawny, mediator sądowy, pozaetatowy członek Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach, założycielka kancelarii prawnej Brodziak-Grzyb z siedzibą w Częstochowa. Moim celem jest, by nie żałowali Państwo przekroczenia progu mojej Kancelarii, do której serdecznie zapraszam.

Siedziba Kancelarii (radca prawny, adwokat) znajduje się w Częstochowie przy ul. Dąbrowskiego 26 lok. 2, jednakże zasięg terytorialny i termin świadczonych usług jest dostosowany do potrzeb naszych Klientów. Jeżeli mieszkasz w takich miejscowościach jak Blachownia, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Krzepice, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Opatów, Panki, Poczesna, Popów, Przystajń, Rędziny, Starcza i Wręczyca Wielka, Lubliniec, Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, Myszków, Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Niegowa, Poraj, Przyrów, Szczekociny, Włodowice i Żarki – to Sądem który będzie właściwy do przeprowadzenia postępowania będzie Sąd Okręgowy w Częstochowie.

Kancelaria (radca prawny, adwokat) świadczy usługi na rzecz osób z Częstochowy oraz Blachownia, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Krzepice, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Opatów, Panki, Poczesna, Popów, Przystajń, Rędziny, Starcza i Wręczyca Wielka, Lubliniec, Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, Myszków, Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Niegowa, Poraj, Przyrów, Szczekociny, Włodowice i Żarki.

ROZWÓD

Otrzymujesz pozew o rozwód z Sądu i nie wiesz co dalej? Zastanawiasz się jak odpowiedzieć na pozew o rozwód? W jakim terminie należy taką odpowiedź na pozew o rozwód złożyć, gdzie i komu ją wysłać, ale przede wszystkim co napisać, aby sobie nie zaszkodzić?

Pozew o rozwód wysyła do nas Sąd w kopercie, którą listonosz powinien doręczyć nam do rąk własnych. Wraz z pozwem otrzymujemy załączniki i zobowiązanie Sądu do zajęcia stanowiska w sprawie. Z treści zobowiązania najczęściej wynikać będzie jaki termin mamy na złożenie odpowiedzi. Będzie to nie mniej niż 14 dni, liczone od momentu otrzymania przez nas pozwu o rozwód.

Zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego przewodniczący zarządza doręczenie pozwu pozwanemu i wzywa go do złożenia odpowiedzi na pozew w wyznaczonym terminie – nie krótszym niż dwa tygodnie.

Odpowiedź na pozew może zostać złożona na biurze podawczym lub wysłana pocztą do Sądu, nawet w ostatnim dniu terminu.

Jak liczyć termin?

Licząc termin 14 dni chodzi o 14 dni kalendarzowych, nie roboczych. W chwili kiedy kwitujesz listonoszowi odbiór przesyłki zapisz sobie na kopercie datę odbioru, abyś nie miał wątpliwości co do tego, kiedy doręczono Ci korespondencję. Jeśli zatem otrzymałeś pozew o rozwód na przykład 19.09.2024r. to odpowiedź możesz nadać w placówce pocztowej najpóźniej 3.10.2024r. Jeżeli ostatni dzień terminu mija w sobotę, odpowiedź możesz wnieść (nadać) w poniedziałek.

Termin, który Sąd nam dał na złożenie odpowiedzi jest terminem, którego nie wolno nam przekroczyć, gdyż narażamy się na ujemne konsekwencje procesowe. Przewodniczący zarządza bowiem zwrot odpowiedzi na pozew złożonej z uchybieniem terminu.

Gdzie mam odpowiedzieć?

Odpowiedź na pozew o rozwód składamy w Sądzie lub wysyłamy do Sądu, z którego otrzymaliśmy pozew. Dane adresowe znajdują się na kopercie, w której doręczono nam pozew o rozwód. Jeśli wysyłamy pozew pocztą, należy zrobić to listem poleconym, aby posiadać potwierdzenie nadania.

Pouczenia.

Wraz z pozwem o rozwód zazwyczaj otrzymamy również pouczenie o :

– możliwości rozwiązania sporu w drodze ugody zawartej przed sądem lub mediatorem i o wpływie zawarcia ugody na koszty postępowania,

– możliwości ustanowienia pełnomocnika procesowego oraz o tym, że zastępstwo przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego nie jest obowiązkowe,

– obowiązku złożenia pisma przygotowawczego na zarządzenie przewodniczącego, wymogach co do jego treści i skutkach ich niedochowania,

– zwrocie pisma przygotowawczego złożonego bez zarządzenia przewodniczącego.

Sąd pouczy Cię także o czynnościach procesowych, które możesz lub powinieneś podjąć, jeżeli nie uznajesz żądania pozwu w całości lub części, w szczególności o obowiązku złożenia odpowiedzi na pozew i o wymaganiach co do terminu i formy jej wniesienia, a także o możliwości wydania przez Sąd wyroku zaocznego na posiedzeniu niejawnym i o warunkach jego wykonalności.

W jakiej formie złożyć odpowiedź na pozew o rozwód?

Odpowiedź na pozew składamy w formie pisemnej. Składając odpowiedz na pozew o rozwód musisz pamiętać, aby złożyć go w dwóch egzemplarzach, gdyż drugi egzemplarz musi zostać doręczony stronie przeciwnej. Jeżeli do swojej odpowiedzi załączysz dokumenty, z których wynikają powoływane przez Ciebie okoliczności, to również takie same musisz załączyć do drugiego egzemplarza odpowiedzi na pozew o rozwód. Strona przeciwna musi otrzymać wszystko co złożyłeś w Sądzie, aby mogła ewentualnie ustosunkować się do podnoszonych przez Ciebie kwestii.

Najważniejsze elementy odpowiedzi na pozew o rozwód.

Formułując odpowiedz na pozew, pamiętaj o zawarciu w nim daty, oznaczenia sądu, sygnatury (numeru) sprawy, jaki nadany został przez Sąd (znajdziesz go w piśmie sądu), oznaczeniu powoda i pozwanego, tytule odpowiedz na pozew oraz o podpisie.

W odpowiedzi na pozew o rozwód powinieneś zająć stanowisko co do wszystkich wniosków strony powodowej. Jeżeli nie zgadzasz się z twierdzeniami swojego małżonka, wyjaśnij dlaczego i o co w związku z tym wnosisz. Sąd musi znać Twoje stanowisko w sprawie i argumentację na jego poparcie. Jeżeli posiadasz dowody, które maja Ci pomoc wykazać określone fakty, załączeniu je do pisma wyszczególniając je w jego treści. jeżeli chcesz aby w sprawie zostali przesłuchani świadkowie wskaż ich z imienia i nazwiska i zawnioskuj o ich przesłuchanie wskazując ich adresy oraz tezę ma jaka maja być słuchani.

Z pewnością sprawy rozwodowe z orzeczeniem o winie są znacznie bardziej skomplikowane, aniżeli te w których nie orzeka się o winie małżonków. Jeżeli strony posiadają małoletnie dzieci należy zająć stanowisko w zakresie władzy rodzicielskiej, alimentów i kontaktów.

Czy odpowiedź na pozew należy opłacić?

Odpowiedz na pozew nie podlega opłacie, inaczej jest z pozwem, który musi zostać opłacony.

Radca Prawny Katarzyna Brodziak-Grzyb – radca prawny, mediator sądowy, pozaetatowy członek Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach, założycielka kancelarii prawnej Brodziak-Grzyb z siedzibą w Częstochowa.

ALIMENTY, PODWYŻSZENIE ALIMENTÓW, ODPOWIEDŹ NA POZEW O ALIMENTY

OTRZYMAŁEŚ/AŚ POZEW O ALIMENTY LUB POZEW O PODWYŻSZENIE ALIMENTÓW Z SĄDU?

Dostajesz pozew z Sądu o zasądzenie alimentów lub o podwyższenie alimentów i nie wiesz, co z tym zrobić, jak odpowiedzieć, jakiej argumentacji użyć, jak skutecznie się bronić? Nie lekceważ tej korespondencji, brak Twojej reakcji nie spowoduje, że sprawa zostanie zapomniana i umorzona. Zawsze odpowiadaj i chroń swoje interesy na etapie kiedy jesteś w stanie jeszcze coś zrobić. Jeśli nie zajmiesz żadnego stanowiska w sprawie o alimenty, w której pokwitowałeś odbiór pozwu, wyrok w tej sprawie może zostać wydany zaocznie. Nie uciekaj od odpowiedzi, tylko podejmij działania i np. zgłoś się do profesjonalisty, takiego jak radca prawny lub adwokat w swoim mieście (np. radca prawny, adwokat Częstochowa), który pomoże i dokładnie pokieruje, jakie powinny być kolejne kroki i jak się bronić. Aby w pełni zabezpieczyć interesy klienta, prawnik z Kancelarii Brodziak-Grzyb przygotuje stosowną odpowiedź do sądu.

DORĘCZENIE POZWU I TERMIN NA ODPOWIEDŹ NA POZEW O ALIMENTY

Doręczenia dokonuje się w mieszkaniu, w miejscu pracy lub tam, gdzie się adresata zastanie. Jeśli dostaniesz pozew o alimenty lub o podwyższenie alimentów, to w piśmie przewodnim Sąd określi termin, jaki daje Ci na odpowiedź, może to być 7 lub 14 dni, licząc od dnia odbioru pozwu. Terminy oblicza się według przepisów prawa cywilnego. Chcąc ustalić dokładnie kiedy mija Ci termin na odpowiedź, pamiętaj, że liczy się wszystkie dni kalendarzowe, również te nierobocze. Termin ten jest bardzo ważny, uchybienie mu może prowadzić do ujemnych skutków procesowych. Najlepiej jak odbierając od listonosza korespondencję sądową zawsze zachowasz kopertę, z której będziesz w stanie wyczytać kiedy dokładnie nastąpił odbiór przez Ciebie listu.

Jeśli zgłosisz się o pomoc do prawnika (radca prawny, adwokat np. Częstochowa) to przekaż mu dokumenty wraz z kopertą, w której otrzymałeś pozew o alimenty lub o podwyższenie alimentów. Pozwoli to uniknąć wszelkich wątpliwości co do terminu, w którym należy złożyć odpowiedź. Odpowiedź na pozew o alimenty możesz nadać nawet w ostatnim dniu terminu na poczcie polskiej. Oddanie pisma procesowego w polskiej placówce operatora świadczącego pocztowe usługi powszechne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo w zagranicznej placówce pocztowej operatora świadczącego pocztowe usługi powszechne na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest równoznaczne z wniesieniem tego pisma do Sądu.

PRZEDŁUŻENIE TERMINU NA ODPOWIEDŹ NA POZEW O ALIMENTY, POZEW O PODWYŻSZENIE ALIMENTÓW

Procedura cywilna daje wyjątkowo możliwość do przedłużenia terminu na odpowiedź na pozew o alimenty. Możliwość ta jednak dotyczy wyłącznie terminów sądowych, natomiast terminy ustawowe nie podlegają modyfikacjom. Sędzia może z ważnej przyczyny przedłużyć lub skrócić termin sądowy na wniosek strony, ale zgłoszony przed upływem terminu, nawet bez wysłuchania strony przeciwnej. Przedłużenie (skrócenie) terminu jest możliwe tylko na wniosek zgłoszony przed jego upływem i tylko z ważnej przyczyny. Sąd nie zrobi tego z urzędu, a ponadto po upływie terminu sądowego. Jeśli więc Twój termin na odpowiedź na pozew mija np. jutro, a Ty nie jesteś w stanie odpowiedzieć w tak krótkim czasie, złóż w tym czasie tylko wniosek o wydłużenie terminu na merytoryczną odpowiedź. Jeżeli nie wiesz, jak sobie z tym poradzić skorzystaj z pomocy prawnika (radca prawny, adwokat, np. Częstochowa).

CO JEŻELI PRZEGAPIŁEŚ TERMIN NA ODPOWIEDŹ NA POZEW O ALIMENTY, O PODWYŻSZENIE ALIMENTÓW?

Zdarzają się sytuacje, kiedy adresaci są poza swoim miejscem zamieszkania, przebywają za granicą i nie są w stanie odpowiedzieć w terminie wskazanym przez Sąd, na doręczony im pozew. Zdarzają się również sytuacje, kiedy w natłoku codziennych obowiązków zapominamy o sprawie i przypominamy sobie o niej kiedy już jest po wyznaczonym czasie. Jeżeli znajdziesz się w takim położeniu, nie obawiaj się, sprawa jest do uratowania, pod warunkiem podjęcia odpowiednich czynności. Przede wszystkim ustal w Sądzie, który prowadzi Twoją sprawę, na jakim etapie jest postępowanie i czy został wyznaczony już pierwszy termin posiedzenia. Skonsultuj sprawę z prawnikiem (radca prawny, adwokat np. Częstochowa), który pomoże Ci odpowiedzieć na pozew o alimenty lub o podwyższenie alimentów.

PRZYGOTOWANIE ODPOWIEDZI NA POZEW O ALIMENTY, O PODWYŻSZENIE ALIMENTÓW

Odpowiedź na pozew o alimenty jest istotnym dokumentem procesowym, który wymaga starannego przemyślenia i solidnego przygotowania. Kluczowe jest przedstawienie argumentów przemawiających na korzyść pozwanego.

Przy sporządzaniu odpowiedzi warto skupić się na kilku aspektach:

1. Sytuacja finansowa pozwanego – należy dokładnie opisać swoje dochody, wydatki oraz inne zobowiązania finansowe. Warto przedłożyć dowody w postaci zaświadczeń o zarobkach, umów o pracę czy wyciągów z konta bankowego. Szczegółowe dane ułatwią sądowi ocenę zasadności żądanej kwoty alimentów.
2. Koszty utrzymania dziecka – jeśli pozwany uważa, że proponowana wysokość alimentów jest zawyżona, powinien przedstawić szczegółowe informacje dotyczące faktycznych wydatków na dziecko. Mogą to być koszty edukacji, wyżywienia, ubrań czy zajęć dodatkowych. Ważne, aby przedstawione dane były rzetelne i poparte dowodami.
3. Zdolność do płacenia alimentów – sąd ocenia zarówno potrzeby dziecka, jak i możliwości finansowe rodzica. Jeżeli pozwany nie jest w stanie płacić wysokich alimentów, powinien to udokumentować. Może to obejmować informacje o wysokich kredytach, innych zobowiązaniach lub problemach zdrowotnych wpływających na sytuację finansową.

Rzetelne przygotowanie odpowiedzi zwiększa szansę na uzyskanie korzystnego orzeczenia i sprawiedliwe ustalenie wysokości alimentów.

ALIMENTY, PODWYŻSZENIE ALIMENTÓW – ZASADY ICH USTALANIA

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie, lub o wychowanie uprawnionego, w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania, lub wychowania uprawnionego. Jeżeli nie wiesz jakie dowody przygotować na poparcie swojego stanowiska w pozwie lub odpowiedzi na pozew, skonsultuj to z prawnikiem (radca prawny, adwokat, np. Częstochowa), który podpowie Ci, co należy przygotować.

Na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływają:

• świadczenia z pomocy społecznej lub funduszu alimentacyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2023 r. poz. 1993), podlegające zwrotowi przez zobowiązanego do alimentacji;
• świadczenia, wydatki i inne środki finansowe związane z umieszczeniem dziecka w pieczy zastępczej, o których mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej;
• świadczenie wychowawcze, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2023 r. poz. 810 i 1565);
• świadczenia rodzinne, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 390, 658 i 1429);
• rodzicielskie świadczenie uzupełniające, o którym mowa w ustawie z dnia 31 stycznia 2019 r. o rodzicielskim świadczeniu uzupełniającym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1051).

SPRAWA O ALIMENTY, JAK SIĘ BRONIĆ?

Możliwe, że zastanawiasz się, czy da się skutecznie bronić swoich interesów po otrzymaniu pozwu o alimenty. Odpowiedź brzmi: tak, możesz to zrobić, ale wymaga to starannego przygotowania. Najpierw warto przeanalizować, dlaczego druga strona nie powinna otrzymać alimentów w proponowanej wysokości.

W praktyce istnieją dwie główne strategie obrony:

1. Wskazanie, że potrzeby dziecka nie są aż tak wysokie, jak twierdzi wnioskodawca.
2. Udowodnienie, że nie masz możliwości finansowych, by płacić alimenty w żądanej kwocie.

Warto pamiętać, że świadczenie 800+ nie jest uwzględniane przy ustalaniu alimentów — traktuje się je tak, jakby w ogóle nie istniało.

Kolejna istotna kwestia dotyczy alimentów na rzecz pełnoletnich dzieci. Brak przepisów zwalniających z tego obowiązku oznacza, że alimenty mogą być wymagane, o ile dorosłe dziecko nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Jednak sytuacje, w których pełnoletnie dzieci celowo unikają samodzielności, nie kończą edukacji lub nie podejmują pracy, mogą być podstawą do zniesienia obowiązku alimentacyjnego.

Co robić kiedy najemca przestaje płacić za lokal?

Co robić kiedy lokator nie chce opuścić naszego mieszkania?

Co robić kiedy wylicytowane przez nas mieszkanie zajmują niechciani lokatorzy?

Kiedy to właściciel nie może korzystać swobodnie ze swojego prawa własności…

Nabycie własności lokalu lub innej nieruchomości może nastąpić w różny sposób. Przez zakup, dziedziczenie, darowiznę, czy choćby w drodze licytacji komorniczej.

Każdy właściciel ma prawo dysponować swoją własnością w sposób dowolny i może zdecydować czy chce z niej korzystać osobiście, czy też wynająć lub zaadoptować pod jakąś działalność. Prawo swobody w decydowaniu przez właściciela o losach swojej nieruchomości nie powinno być zakłócane. Zdarzają się jednak sytuacje, kiedy własność ta jest niejako ograniczana przez osoby trzecie, a konkretnie przez niechcianych lokatorów.

Niechcianych lokatorów możemy się ’’nabawić’’ np. w sytuacji, gdy pomimo wypowiedzenia im umowy najmu nadal zajmują nasz lokal, albo np. w sytuacji zakupu nieruchomości w drodze licytacji komorniczej, którą pomimo zlicytowania zajmują dotychczasowi właściciele posiadający prawo np. do tzw. tymczasowego pomieszczenia.

Co w przypadku, kiedy lokatorzy nie chcą opuścić naszej własności?

Ustawa o ochronie praw lokatorów jest aktem prawnym, który w swojej istocie miał za zadanie regulować prawa i obowiązki zarówno wynajmujących (właścicieli), jak i najemców (lokatorów). W praktyce jednak wydaje się, że najemcy (lokatorzy) dzięki ww. ustawie nabyli kuriozalne wręcz przywileje. Doprowadziło to do sytuacji, że właściciele obawiają się wynajmować swoje lokale bo w przypadku nieuczciwego lokatora, odzyskanie posiadania mieszkania może być długotrwałe i skomplikowane.

Dlaczego?

Dlatego, że jeżeli lokator nie wyprowadza się w sposób dobrowolny z naszego mieszkania konieczne staje wytoczenie przed Sądem powództwa o jego eksmisję. Wyrok eksmisyjny może zawierać prawo do lokalu socjalnego, co sprawi, że dopóty lokal taki nie zostanie przyznany uprawnionemu, lokator będzie mógł wciąż pozostawać w mieszkaniu. Zapotrzebowanie na lokale socjalne wciąż wzrasta, a okres oczekiwania na uzyskanie lokalu socjalnego z wyroku eksmisyjnego wydłuża się. Konsekwencje takiego stanu najbardziej dotkliwie dotykają właścicieli, którzy nie mogą przez wiele lat odzyskać swojej własności i czerpać z niej potencjalnych korzyści.

Na kim spoczywa obowiązek przyznania lokalu socjalnego?

Jeżeli w wyroku orzeczono o uprawnieniu do lokalu socjalnego to gmina jest obowiązana zapewnić osobom eksmitowanym najem socjalny. Przepisy nie precyzują ile czasu ma na wykonanie tego obowiązku, co w praktyce powoduje, że trwa to latami. Jeżeli gmina nie dostarcza lokalu socjalnego osobie eksmitowanej, możliwości właściciela lokalu są niewielkie.

Co może zrobić właściciel, gdy gmina ociąga się z dostarczeniem lokalu?

Odszkodowanie za niemożność korzystania z lokalu.

Niewielu wie, że ustawa o ochronie praw lokatorów daje właścicielom możliwość dochodzenia odszkodowania za niedostarczanie przez gminę lokalu eksmitowanym. Zgodnie z art. 18 ust. 5 jeżeli osobie uprawnionej do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu na mocy wyroku gmina nie dostarczyła lokalu, właścicielowi przysługuje roszczenie odszkodowawcze do gminy, na podstawie art. 417 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Otóż, jak wskazał Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z 18 stycznia 2019 r. redakcja art. 18 ust. 5 nakazuje traktować naruszenie obowiązku dostarczenia lokalu socjalnego na podstawie orzeczenia sądowego, tak jak każde niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej.

Co więcej – odesłanie do art. 417 k.c. wskazuje, iż odpowiedzialność gminy jest niezależna od winy. Dla przyjęcia odpowiedzialności na tej podstawie prawnej wystarczające jest wykazanie, że określony obowiązek nie został po prostu wykonany. Bezprawności działania w takiej sytuacji nie uchyla również podjęcie przez organy gminy uchwały w przedmiocie sposobu przyznawania lokali socjalnych.

Do naszej Kancelarii (Częstochowa) często zgłaszają się właściciele, którzy nie potrafią swobodnie korzystać ze swojej własnej nieruchomości. Wskazują, że niechciani lokatorzy zajmują ich lokal/dom, nie uiszczają żadnych kwot tytułem odszkodowania za bezumowne korzystanie, a oni sami pozbawieni są możliwości odpłatnego wynajęcia i uzyskiwania z tego tytułu przychodów. Co więcej, właściciele pomimo niemożności korzystania ze swojej własności, zmuszeni są co miesiąc uiszczać należności z tytułu czynszu.

Sytuacje kiedy sprawa utknęła na etapie oczekiwania na przydzielenie przez gminę lokalu socjalnego są nierzadkie. Podejmowane przez samych właścicieli próby przyśpieszenia całej procedury zazwyczaj kończą się fiaskiem, a gmina uzasadnia swoją bezczynność brakiem dostępnych lokali. Powoduje to patową sytuację dla właścicieli. Kancelaria Radcy Prawnego Katarzyny Brodziak – Grzyb w Częstochowie rekomenduje w takiej sytuacji wezwanie gminy do niezwłocznego złożenia lokatorom oferty zawarcia umowy lokalu socjalnego, a następnie w przypadku jego bezskuteczności, wezwania do wypłaty stosownego odszkodowania. Jeżeli gmina odmawia dobrowolnej wypłaty sprawę kierujemy do Sądu.

Jeżeli gmina nie dostarczyła lokalu socjalnego osobie uprawnionej do niego z mocy wyroku, właścicielowi przysługuje roszczenie odszkodowawcze do gminy, na podstawie art. 417 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. Zgodnie zaś z przepisem art. 417 § 1 k.c., za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa. Zapraszamy do współpracy z kancelaria Częstochowa w przypadku, gdy jesteś właścicielem i nie potrafisz odzyskać swojej nieruchomości.

Radca prawny Katarzyna Brodziak-Grzyb